Dön, Şarkımıza Dön / Köşe Yazısı - Salih ESKİTAŞ

• Facebook'ta paylaş
• Twitter'da paylaş

Dön, Şarkımıza Dön

a’ya

Viraneye dönmüş kelimelerini vazgeç sayıklamaktan.

Kararmış cümlelerini...

Tut ki efsunlanmışsın,

Tut ki tufanlar esiri etmiş seni.

Dünyanın dördünü beklemeden,

Dön.

Şarkımıza dön.

Ebu Zer’in yanlızlığını mihenk ederek dön.

Ali’nin ilmini,

Eteğine çamur bulaşan annemizin gözyaşlarına dön.

Gölgelerin altındaki mavi düşleri,

Harabeye dönmüş yürek sızılarını kalbine gömerek dön.

Dön ve kuşan İbrahim’in putkıran asaletini.

Azer’in gölgesinde kalacaksan kal,

Kaldığın yerde.

Ümeyye’nin şiiri kalbini çelecekse

Kal kaldığın yerde.

Ateşi üstün göreceksen topraktan,

Kal, ey.

Bilesin ki ancak aşka gelmiş bir kalp için,

(Ebu Zer misali)

Çölün serabındaki bir yudum su,

Ya da Dostun bir nefesi

Ab-ı hayat hükmündedir.

Bilesin ki ancak aşk temizler,

Putun bulaştığı bir kalbi.