Makale ciddiyetini kaldırmaz yüreğim
Ciddiyetle yaşayamadım zaten hiçbir zaman
Şiirlerim vardı benim en köhne acılardan sonra okuduğum
Kimi zaman RUKNETTİN olurdum
Kimi zaman AZİZE
Herkes VERA ile bilirdi beni
Bu aralarda biraz RÜVEYDA’YIM işte.
Şairin içi paramparça ben o at yeniden koşsun diye içimle savaşta
Hangi yoldan geri dönülmez Ruhefza
Hangi ateşi söndüremez İbrahim’in teslimiyeti
Daha kaç vakit örülür bu acıyla
Her ilmek El Kuddüs olup göğe yükseliyor dudaklarımda
Gönlüm Allah heceliyor benim
Sahi neydi ki benim derdim
Derdim burağım oldu uzandı El- Aksa’ya
Ben vefayı sevgiyi adanmışlığı gördüm o topraklarda Ruhefza
Ben tüm yarım kalmışlıkların tamamlandığını
Dünyanın eridiğini gördüm o topraklarda
Kalem’e yemin olsun ki onlar mecnun değiller Ruhefza
Yenilgi yenilgi büyüyen bir zaferin müjdesi onlar bu asra
Bir onlar yenilmediler
Bir onlar yenilmediler umutsuzluğa
Ne yapacağımı bilmiyorum Ruhefza
Benim gibi ne yapacağını bilmeyen bir sürü insan tanıyorum
Sıkışıp kaldım klavyenin yamacında
Şahit ol Ruhefza
Kurudu kalbim benim Allah’ım merhamet et biz her ameli kusurlu eksik olanlara.