GAZZE ŞEHİTLERİNE / Köşe Yazısı - Hülya AKCEBE

• Facebook'ta paylaş
• Twitter'da paylaş

 RAHMAN RAHİM ALLAH’IN ADIYLA

Gazze Şehitlerine;

Sorulan adreslerde kimsecikler yok artık. Herkesin yüreğinde bir yara. Hep tarihten öğrenirdik biz böyle vahşetleri. Bu yüzyılda yapılamaz zannederdik. Onlar bizden nefret ederken biz onları dost edinmeye çalışmışız. Hâlâ çalışmaktayız. Onlar birbirlerini ayakta alkışlama küstahlığında bulunabilirken biz ağız dolusu yürek dolusu kahrolsun itrail bile diyemiyoruz. Attığımız naralar bile rutinleşti. Bir nevi günah çıkarma eylemine dönüştü.  Bombaları tutmaya gücümüz yetemedi. Güç yetiremedik. Birlik olamadık yumruk olamadık itraili tükürüğümüzle boğamadık. Nuri Pakdil’in kol saati şehadette durdu. Biz bir Nuri Pakdil daha çıkaramadık. Öyle bir zor zaman içindeyiz ki güzel insanları teker teker uğurluyoruz.

Zerre ağırlığınca iyilik boşa gitmeyecek her akıttığımız gözyaşı kalbimizi temizleyecek buna inancım tam. Her eylem yeniden diriltecek bizi buna da eyvallah. Ama bu yüreklerimize serilen ölü toprağı nasıl gidecek? "İslam birliği" diyorum İslam birliğinin kurulması için daha kaç İsmail Haniye aramızdan ayrılacak. Bugün ekranlarda izlediğimizi yarın kendi topraklarımızda yaşamayacağımızın garantisini kim verebilir bize! Kime güveneceğiz?! Hiç yeryüzü bu kadar dar gelmemişti bana. Eskiden yazmak ruhuma şifa verirdi ama şimdi öyle değil. Allah’ın zayıf bırakılmış kulları için kadınlar bebekler için savaşılmayacaksa ne zaman savaşılacak ki? Hergün kendi inancımı sorguya çeker oldum Allah’ım en temiz en berrak bir inançla geleyim Sana diyorum. Ya hak bildiklerim arasına batıl karışmışsa ya ben de zulmedenlere meyleden olmuşsam diye ürperiyorum işte.

Çocuklara matematikte içler dışlar çarpımı birbirine eşittir diye öğretiyoruz ama hayatta böyle olmadığını görmek acıtıyor canımızı. Okuduklarımızla inandıklarımızla yaşadıklarımız bir değil. Yaşadıklarımıza inanmaya başladık.

Ateş Adem’i İbrahim yapan bir araç, bir sürecin adı. Yoksa Nemrud’un hakkından gelecek olan topal bir sinek. Ben bu yangından ne kadar İbrahim olup çıkacağım benim derdim bu. Korkmuyorum onlardan. Ben kendi yaptıklarımdan ya da yapmadıklarımdan korkuyorum. Zillete duçar olmaktan korkuyorum. Yıllar önce Mavi Marmara şehitleriyle içime düşen Filistin davasının yıllar sonra da böyle acımasızca bebek kanlarıyla maviyi kırmızıya boyayacağını ben tahmin edemezdim doğrusu.  Daha tahmin edemeyeceğimiz nice  şeylerin şerrinden Alemlerin Rabbi olan Allah’a sığınıyorum.

İyi ki hesap var. Gazze direnişine selam olsun Allah tüm şehitlerimizin şehadetlerini kabul etsin, nehirden denize özgür Filistin’in olduğu günleri görmeyi bizlere nasip etsin.

Vesselam.