YAZ OKULUNUN ARDINDAN - SEZAİ YILMAZ

 Bu yazı Eğitimle Diriliş dergisinin Kasım 2023 tarihli 20. sayısından alınmıştır. 

Merhum Abdullah CAN Anısına

Bir Aşk ki Ateşi sarmış                                                                                                                                                                Bir Aşk ki Hayat olmuş                                                                                                                                                                 Bir Aşk ki Yol’u bulmuş                                                                                                                                                                   Geride Aşk’la Yola Revan olmak kalmış.

Derin bir travma’ya yol açan 6 Şubat Depreminin ardından yol bulma arayışı yüreğimizi sarmıştı.                                                                                                                                                                                         Çok değil kısa zaman önce hiç yaşamadığımız bunca yıkım, yara ve ölümün etkisi karşısında şaşırıp kalmıştık.                                                                                                                                                                                                               

Nasıl bir süreç yaşanacağı nereye varılacağına dair sorular havada uçuşuyordu. Göçler, yıkımları anlamaya çalışmalar, öfkeler, hüzünler ve umut arayışı birbirini izliyordu.                                                                                       

Bu sıkıntılı dönemin aşılmasının yolları yok değildi.                                                                                                                     

Bir defa siz güçlü olmazsanız, etrafınızda size bakıp umut arayanlar da bir bir düşüyordu. Bunu fark edip nasıl bir çıkış bulabiliriz endişesi yüreğimizi sarmış gecelerimiz gündüze dönmüştü.                                                                                                                                                                                  İki günü bir olanın halini Peygamber (as) bildirmişti. Yavaş da olsa yola koyulmanın arzusu kendini hissettirmeye başladı.

Önce şehri ardından şehrin önceki mukimlerinin yeni mekanları Kabristanı ziyaret ettikçe, hayat-ölüm süreci daha anlamlı hale geliyordu.

Her hafta rutin kabir ziyareti ruhumu dinlendiriyor, Sahibimiz’le yakınlaşmaya vesile oluyordu.                                           Öyle ki  depremde kaybettiklerimiz, gözyaşlarımız vesilesiyle ruhumuzu arındırıyor ve bizi güçlü kılmaya başlıyordu.                                                                                                                                                                                      

Hüzünlenmek, ağlamak derdi hatırlatmaya vesile olmuştu.                                                                                                                      

Daha önceleri test edilmiş bir ilke olarak; Derd’i olanın kalkması ve çare olması gerekiyordu.

İlim Yayma Cemiyeti Adıyaman Şubesi’nde dostlarla buluşmalar, misafirlerle hasbihaller bizi asli sorumluluklarımıza daha kolay yönlendiriyordu.

Yılların birikimleri ile samimi niyetleri ve mekanı artık harmanlamak gerekiyordu.                                                       

Derken Okuma Atölyeleri, Marifet Okulu planlamaları yapılmış ve çalışmalar bir anda başlamıştı bile.                            Merhum Abdullah CAN  Rahmet-i Rahman’a kavuşmuş ama mirası omuzlarımızda sapasağlam duruyordu. Odasına girdikçe Rabbimizin kokusu bizi hüzün ve ümitle sarıyordu. 

Artık Geleneksel Yaz Okulu gündemimize oturmuş ve nasıl bir yol alacağımızı tartışmaya başlamıştık.                                  Hocalarımız ile her gün toplantı bizi daha da umutlandırmıştı.                                                                                                         

Günler günü kovalıyor 5 Mayıs’ta başladığımız ilk toplantı 3 Temmuz’da programa “Bismillah”denilmişti.                                                                                                                                                                                                      

Hayat inanan ve yaşayanların kurduğu tatlı bir süreçti.                                                                                                  

Aileler, çocuklar, eğiticiler hep deprem sonrası “Bu iş olur mu ki?”den, “Maşallah ne kadar da bereketli ve hayırlı bir iş oluyor.” noktasına gelmişti.                                                                                                                         

Mekanlar insana hizmet ettikçe anlam buluyordu.                                                                                                            

İYC Adıyaman Gençlik Merkezi bir kez daha cıvıl cıvıldı. Tatlı telaşlar, koşuşturmalar, etkinlikler depremin izlerini azaltmış ve içindekileri hayata döndürmüştü. Kur-an öğretimi, değerler eğitimi ve etkinlikler birbirini izliyordu. Hocalarımızın aşkla işi sahiplenmeleri hedef kitlesinde daha güzel bir etki bırakıyordu.                                                                                                                                                                           

Ailelerin ve geleceğimiz olan çocuklarımızın dualarını almak, işin asli hedefleriyle uyuştuğunu gösteriyordu. “Hocam, kursun bitmesi beni üzüyor; Hocam, çok tatlı bir süreçti” vb. çok sayıda cümle bize sorumluklarımızda sabit kalmamızı sağlıyordu.                                                                                                                                                                     

Kapanış programındaki samimi ve duygusal atmosfer Rabbimizin lütfuyla salonda unutulmaz izler bırakmıştı.                                                                                                                                                                                    

Eğitimci kahramanlara, ailelere, çocuklara ve Cemiyet Yöneticilerine sonsuz teşekkürler.                                         

Mekan, insan ve samimiyeti harmanlayıp, nice güzel günlere akmak dileğiyle hepinize selamlar.

Sezai YILMAZ