İstikamet Üzere Yenilik ve Eğitimle Diriliş
Ülke gündeminin çok boyutlu kuşatmalarla meşgul olduğu bir dönemde müfredatla ilgili yapılan değişiklik taleplerini bir boyutuyla önemsiyoruz. Yılların değişimden, yenilenmeden uzak eğitim müfredatının değişmesi, yenilenmesi gerektiği düşüncesini uygulamaya geçiren çabaları, meselenin farkında olma ve çözüm arayışını dillendirme açısından önemsenmesi gereken bir çaba olarak görüyorum.
Bunun yanında yoğun gündem, yapılmaya çalışılan değişiklik düşüncesinin tartışılmasını, derin analizlerin yapılmasını, farklı önerilerin dile getirilmesinin zeminini zayıf kıldı ve görünen o ki köklü bir değişimden uzak bir yenilik çalışması ortaya çıkardı.
Eğitimle Diriliş Dergisi, şubat sayısında ülkemizin köklü sorunlarından müfredat meselesini dosya konusu olarak işledi. Çok değerli akademisyenlerin, araştırmacıların yazıları, değerlendirmeleri dosya konusunu zengin kıldığını düşünüyorum. Yusuf Yavuz Yılmaz, Prof.Dr. Burhanettin Can, İsmet Tanrıverdi, Hülya Akcebe, Mehmet Suat Dilek’in yazıları, Doç. Dr. Süleyman Doğan’la yapılan röportaj, dosyayı konu alıp ön plana çıkan yazılardan saymak mümkündür. Yine Doç. Dr. Fethi Güngör’ün yazısı dikkat çeken bir diğer yazı.
Eğitimle Diriliş, Kahta merkezli olmakla birlikte özellikle son sayıları ile ulusal çapta konuları işleyen ve özgün bir kulvar oluşturma konusunda hızla mesafe kat ettiğini görmek umut vermekte, heyecan oluşturmaktadır.
Şunun altını çizme gereği duyuyorum: Günübirlik kaygıları aşamayan gündemlerin birçok eğitimle intisaplı kurumun ve şahsın gündemini işgal ettiği bir dönemde eğitimi, hassaten müfredatı konuşmak ayrı bir haz ve mutluluk kaynağı olsa gerek. Eğitimle ilgili diyalogların ise şifahi diyalogları aşamayan tartışmaların bulunduğu bir atmosferde, somut eleştirilerin yanında, taş üstüne taş koyma çabası, ayrı mutluluk olsa gerek.
Yazımızı derginin başyazısından bir alıntı ile bitirelim:
“Yenilenme, kulağa ilk etapta değişimi ve farklılığı çağrıştırmakla birlikte, vurguladığımız bir diğer husus da bunun istikamet üzere olmasıdır. Ana dinamikleri, kaynakları bertaraf ederek girişilecek bir değişimin faydalarından çok, zararlarının olacağı, yüzyılların birikimini elinin tersi ile itmenin diriliş yolunda yeni setlerin-sorunların çıkması dışında bir faydasının olmayacağı düşüncesindeyiz. Değişim ve yenilenme çabası, ancak istikameti şaşmadan yapıldığı zaman medeniyet olarak atak yapma potansiyelinin olduğu söylenebilir.
Değişimde en çok ikilem yaşanan husus, geleneğin ihyası konusunda eleştirel yaklaşma ile dışlama arasındaki ince çizgidir. Geleneğin eleştirel bir yaklaşımla ele alınıp değerlendirilmesi, geleceğe ayna tutma özelliği, kimi zaman toptancı yaklaşımlara zemin hazırlamış, modern seküler anlayışların propagandalarına alet olunmasına, küfrün kendi perspektiflerini meşrulaştırma adına yaptıkları algı operasyonlarına kanılmasına neden olabilmektedir.
Bir diğer husus ise, istikamette kalma adına yeni olana karşı çıkılması, yapılan her yoruma, istikametten düşürme adına meydan okunmasıdır. Öyle ki bırakın eleştiriyi, aklın dahi nerede ise devre dışı bırakılmasına neden olunmakta, adeta akla savaş açılmaktadır.
Ana kaynaklar(Kur’an ve Sünnet) yerli yerinde durmasına rağmen, ifratla tefrit arasında dolaşılmasının, günümüz koşulları ve yaşanan süreçlerle yakından ilgisi vardır. Gazali’nin felsefeye yaklaşımı ile yaptığı tenkitlerin, dönemin İslam toplumunun sorunlarından- gidişatından bağımsız olduğunu söylemek abes olsa gerek.”
Rabbim emeği geçen herkesten razı olsun. Çok daha nitelikli ve faydalı sayılar çıkarılmasını nasip etsin.
