HADİ UYAN ARTIK! / Köşe Yazısı - Şerif YETKİN

• Facebook'ta paylaş
• Twitter'da paylaş

    HADİ UYAN ARTIK! 

İnsan, sürekli bir devinim halinde. Yaşamının her kesitinde bir arayışı bulabilmeli. Kimi iyiliğin, kimide kötülüğün müptelasıdır aslında. Gel-gitlerin olduğu yani bazen iyiliğin bazen de kötülüğün temsilcisi olabilmiştir. İnsan bu ya; çok  garip, vesselam. Her iyiliğin ardında başka bir iyiye koşma er kişinin marifeti olsa gerektir. İnsanın maden yatağında kötülük ve iyilik elementleri fıtraten var; lakin işte hangisini işlediğinin kıymet-i harbiyesi vardır. Parlatırsan iyiliği; aydınlanır simalar. Yok parlatırsan kötülüğü; kararır, perdelenir ve mühürlenir simalar, kalpler. Uyanmalı insan artık demeli ama neye, niçin, nasıl ve kime? İlk önce sormayı, sorgulamayı başat kabul etmeli. Yoksa düğmesi iliklenen gömlek gibi her şey bir birine karışır. Soru cevabına aşıktır.  Sormadan bilmenin, hakikatın çizgisine yaklaşmanın mümkün olmadığını hayat öğretiyor zaten. Evvela kişi kendisini bilmeli. Kendini bilmeyenin hali seyir halindeki son sürat freni patlamış kamyon gibidir. Kendini ve etrafını telef eder. Dışardan bir bakış açısıyla değil de içerden bir bakış açısıyla bakmalı her şeye. Vicdan muhasebesi her daim aktif, filtre görevi görmeli. Hani derler ya: "İnsanlara bir şeyler anlatmaya kalkmayın, onu yaşayın ki karşıda yaşanılan bu samimiyeti bizatihi görsün ve alsın. Fıtratımızda var zaten inandığımız güzel şeyleri görmek isteriz. Hz.İbrahim(a.s) de inandı; lakin mutmain olmak istedi. Yani görmek istemek bizi ihlasa yakın eder. Peki ya kendimizde görüyor muyuz iyiliğin güzelliğini, tadını, lezzetini? Sözün özü olarak Malcolm-X'den diyebiliriz ki: "Bütün uyuyanları uyandırmak için bir uyanık yeter". Ve sözlerimizi şiirin diliyle de demeliyiz ki:

Artık bir kuyunun dibindesin sen.

 Yusuf olarak çıkmak da senin elinde,

 Karanlığa teslim olmak da sende.

Hatırlıyor musun kendini?

 Kimdin, ne idin, niçin bu firkatteydin?

 Sahi kimdin sen?

Rabbinin eseri, hazinesiydin.

 Adın adaletti, sevgiydi, paylaşmaktı.

 Unuttun bunları, kendini unuttun!

Zulüm, nefret ve talan libasını giydirdin kendine.

Özüne dön!...

Bak! Gözünün önündeki saltanatın bir serap misali.

Hakikatın ipine sarıl! Her geceyi gündüze, her karanlığı aydınlığa çeviren,

Rabbinin indirdiğini, yolunun işareti, kılavuzu eyle...

Akletmenin diliyle vesselam...