Kaş Yapayım Derken…
Daha çok varolan bir eksikliği, gediği, yanlışı düzeltmeye çalışırken, mevcut eksikliğin olduğu yerde durmasının yanında, eksikliğe yeni eksikliklerin eklenmesi, yanlışa yeni yanlışların katılması anlamında kullanılır… Kaş yapayım derken göz çıkarmak atasözü…
Aklıselimin devreden çıktığı duygusal tepki ve beklentiler, yanlışı düzeltme adına atılan adımlar varolan kazanımların elden çıkma riskini oluşturmaktadır. Hislerin merkezde olduğu bir yaklaşımın, pire için yorgan yakma ihtimali yüksektir.
Tercihlerimiz ve aldığımız kararlar, içine girdiğimiz tartışmalar için de aynı şeyi söyleyebiliriz.
Kişinin aldığı kararlarda veya yaptığı tercihlerde kalkış noktasının “gerçekler” olmasına sanırım herhangi bir itiraz olmaz. Yine idealist yaklaşım ve beklentiler üzerinden yapılacak bir tercihin ya da alınacak bir kararın, içinde bulunulan gerçekler dikkate alınmadığında ayaklarının yere basması çok da imkân dâhilinde görünmüyor.
İçinde bulunulan durum ya da gerçekler her ne ise bunun artı ve eksilerinin değerlendirilmesi, kar-zararın hesaplanıp buna göre bir tercihin yapılması makul ve mantıklı görünmektedir. Makul ve mantıklı olan bir diğer husus ise alınan kararın beklentilerimize ve mevcut duruma katacağı değerdir. Var olanı korumasının yanında ona artı değer kazandırması, katkı sağlamasıdır.
Karar verirken, sürecin ya da durumun bir kısım eksikliğini görüp, fotoğrafın tamamını düşünmeden alınacak kararın ya da yapılacak tercihin tam da başlıktaki “kaş yapayım derken göz çıkarma” riski yüksektir. Hedeflenen amaca katkı sağlayacak bir şekilde bütünü ele almayan her yaklaşımın hedeflediğimiz amaçtan bizi uzaklaştırma ihtimali yüksektir.
Herhangi bir konuda tercihte bulunurken belirlediğimiz odak noktası ya da dikkatimizi verdiğimiz özellik, kişisel beklenti ve hesaplar üzerine ise bütünü görmeye karşı adeta kişiyi kör eder. Hırs, çekememezlik, ikbal beklentisi bunlar arasında sayılabilir. “Ben”in tek doğru olarak görüldüğü yerde “öteki”lerin düşman addedilmesi içten bile değildir.
Bir önemli nokta da şu: Karar verirken başkasının sorumluluk alanı ve bunun önemi üzerine girilecek her tartışma netice almaktan uzak bir tartışmadır. Adeta çamura batmaktır. Başkasının sorumluluk alanı üzerine kafa patlatmak yerine kanaatimce hangi duruşun ve nasıl bir karar alınmasının bize yakıştığının, yol almaya çalıştığımız istikamete uygun olduğunun hesabı içinde olmamız gerekir. Tabiri caizse kendimize bakmamız gerekir.
Başkasının sorumluluk alanı üzerine girilecek her tartışmada duygusallık ve fevri hareket riski vardır. Alacağı kararda, yapacağı tercihte tepkisellik olacaktır. Aklı selimin ötelendiği bir atmosfer oluşturacaktır.
Dünya sınavında da ahiret sınavında da hesaba çekileceğimiz boyut, sorunlara ya da problemlere karşı sergilediğimiz tavırdır. Sorunu çözme adına gösterdiğimiz duruştur. Başkasının değil bizim sorumluluklarımızdır.
Müslüman’ın imtihanlardaki mesuliyetinin temelinde, aldığı kararın, özelde içinde bulunduğu topluma, genelde ümmete ne kazandıracağıdır. Hassaten kimin mevziisine cephane taşıdığıdır. Kimin ekmeğine yağ sürdüğüdür. Müslümanca duruş sergileyenin direk veya dolaylı olarak karşı cepheye destek olması evvelen içinde bulunduğu topluma sonrasında tüm insanlığa karşı yapılmış yanlış olur.
Yıkılan medeniyet havzalarımızın yıkılma gerekçelerine, süreçlerine baktığımızda kaş yapayım derken göz çıkarma düşüncesinin etkili olduğunu görüyoruz. Kaş yapmak, evet, şarttır. Ama unutmamamız gerekir ki yıkmadan, zarar vermeden, eldekini riske etmeden yapıldığı zaman bir anlam taşır. Aksi durumda bizi küfrün oyuncağı durumuna düşürür.
Rabbim tercih yaparken istikamet üzere kalmayı nasip etsin. Şeytan ve dostlarının ayartmalarından uzak kılsın.
